Zabytkowa wieża ciśnień w Wałczu zamieniona w apartamentowiec stała się symbolem miasta. Czyż to nie piękna inspiracja dla szczecineckiej wieży wodociągowej?
Nieczynna od lat 90. wieża ciśnień nad jeziorem Raduń w Wałczu stała i niszczała aż kilka lat temu prywatny inwestor wyremontował ją „doklejając” obok mieszkania. Dziś obiekt jest gotowy stanowiąc przykład udanego połączenia starego, przemysłowego budynku z nowoczesną i funkcjonalną architekturą. Sylwetka przebudowanej wieży góruje nad miastem i stała się jego znakiem rozpoznawczym.
Każdy mieszkaniec Szczecinka od razu przywoła w myślach wieżę ciśnień na wzgórzu św. Jerzego. Kilka lat temu miasto – przejmując budowlę z rąk firmy Dalbet – wpisało ją do rejestru zabytków, zdemontowało grożący zawaleniem stalowy zbiornik i zabezpieczyło wieżę. Dziś ratusz ma gotowy projekt urządzenia tam obserwatorium astronomicznego z planetarium, ale koszty – nawet z przyznaną już unijną dotacją – okazały się zbyt duże. Pomysł więc na razie upadł i raczej nie należy się spodziewać rychłego jego realizacji. Zwłaszcza, że burmistrz Daniel Rak – jeszcze jako zastępca włodarza Szczecinka – oponował przeciwko aż kosztownej inwestycji.
– Wałecki projekt obserwowałem od chwili jego pojawienia, nie ukrywam, że bardzo mi się podoba i inspiruje do zrobienia czegoś podobnego w Szczecinku – mówi Daniel Rak. – To zadanie oczywiście dla prywatnego inwestora, miasto nie jest od budowy apartamentów, a mieszkań komunalnych i socjalnych o innym standardzie i raczej nie w takim miejscu.
A miejsce jest rzeczywiście wyjątkowe – ze wzniesienia rozpościera się piękna panorama Szczecinka i okolic z jeziorem Wielimie. Co nie znaczy, że budowę można rozpoczynać jutro. Przede wszystkim trzeba byłoby ponownie scalić nieruchomości – wieża z najbliższym otoczeniem należy do miasta, a działka wokół ze wzgórzem do firmy Dalbet Janusza Paszkiewicza. Biznesmen swego czasu chciał się wymienić z miastem na inne działki, ale ostatecznie nic z tego nie wyszło. Co nie znaczy, że transakcji nie można dopiąć.
– Zmienić należałoby także plan zagospodarowania przeznaczając teren pod mieszkaniówkę, a projekt inwestycji uzgodnić z konserwatorem zabytków – dodaje Daniel Rak. Oczywiście wcześniej musiałby się znaleźć nabywca całej działki gotowy inwestycję zrealizować widząc w tym szansę na zarobek.
Jak to udało się w Wałczu? Janusz Bieleń, architekt, który zrealizował projekt, mówił w rozmowach, że od początku wiedział, iż jedynie mieszkaniówka gwarantuje opłacalność przedsięwzięcia. I że mieszkania mają stanowić integralną część ponad stuletniej wieży, której jednak nie mają zdominować i zasłonić (nowa część jest nieco oddalona i niższa od wieży). Efektem są 32 lokale o wysokim standardzie, które częściowo mieszczą się też w wieży połączonej z nowym budynkiem przeszklonym łącznikiem. Nowa część ma kształt częściowej piramidy.
Wieża też nie wygląda dokładnie jak kiedyś, zachowano jej kształt, choć częściowo z wykorzystaniem współczesnych materiałów. Są przeszklenia, a całość wieńczy ażurowa konstrukcja stalowa z widokiem z wysokości 40 metrów nad poziomem jeziora. Poniżej jest zajmujący trzy kondygnację apartament, pozostałe mieszkania mają od 40 do 130 metrów. Z każdego jest widok na jezioro. Co ciekawe, ceny nie były szokujące – zaczynały się od 4,2 tys. zł za metr, najtańsze lokale dwa lata temu można było kupić za 210 tys. złotych.
Zresztą w Szczecinku, choć mniej spektakularnie, udało się zrealizować podobny pomysł. Wieża dawnej remizy strażackiej przy ulicy Strażackiej jest do kilku lat funkcjonalną częścią dobudowanej obok kamienicy.
Źródło: https://szczecinek.naszemiasto.pl/waleckie-inspiracje-dla-szczecinka-co-zrobic-z-wieza/ar/c1-7513241
