Fizyk, astrofizyk i kosmolog bryt., prof. uniw. Cambridge; 1971 przedstawił nową teorię powstawania czarnych dziur, dowodząc, że w początkowych momentach ewolucji Wszechświata, w warunkach ogromnych ciśnień i gęstości, mogły tworzyć się małe czarne dziury o rozmiarach cząstek elementarnych;
Stosując teorię kwantów stwierdził 1974, że powinny one stopniowo emitować energię w postaci fotonów, elektronów i neutrin (zjawisko znane pod nazwą „parowania” czarnych dziur); sukcesy naukowe H. osiągnął mimo choroby (stwardnienie zanikowe boczne), która spowodowała całkowite unieruchomienie w wózku inwalidzkim i utratę głosu, narzucając konieczność kontaktowania się z otoczeniem wyłącznie za pośrednictwem komputera;
1988 wydał światowy bestseller popularnonaukowy Krótka historia czasu; ponadto książki: Czarne dziury i wszechświaty niemowlęce, Natura czasu i przestrzeni, Wszechświat w łupinie orzecha, Ukryty klucz do wszechświata; gorący orędownik rozwoju inżynierii genetycznej (co uzasadnia faktem, iż komputery, podwajające swą inteligencję co 18 miesięcy, w końcu zawładną światem, o ile nie udoskonalimy człowieka). Zmarł 14 marca 2018 r.
Źródło: https://encyklopedia.interia.pl/nauki-scisle/news-hawking,nId,1958715#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome
